top of page
पंख फुटलेली तू गं
अन् समोर आभाळ
माझ्या वेड्या ह्या मनात
तू गं दुपट्यातील बाळ ॥
तुझ्या येण्याची गं खुशी
सारे घर नाचे ताई
हरखलेल्या बाबांची
हट्ट पुरवाया घाई ॥
तुझ्या अल्लड खोड्यात
मज दिसे कृष्णलीला
तुझ्या बोबड्या बोलांत
मी गं शोधी मुरलीला ॥
किती दूर जरी गेली
तुझा चिवचिवाट कानी
तुझ्या विना पिल्ल्या सारं
कसं घरटं विराणी ॥
कसा देऊ गं निरोप
तू ना काळीज गं माझं
धरु ठेवायचं बळ
आता नाहीच गं माझं ॥
घे तू गगनभरारी
पंख बळकट तुझे
अन् अश्वमेधा तुझ्या
सारे जग पडो खुजे॥
-- जय मसुरेकर
bottom of page